Valentine at midnight (2006)

Ik ben gered, lieve lezer. Mijn streven naar een klein beetje vermageren, komt dichterbij. Alleen, ik moet meer naar Amerika gaan.

Vijf dagen Hollywood? Ik denk dat ik bijna 5 kilo kwijt ben! Ten eerste: ze schenken daar geen Porto, en hun witte wijn, Chardonnay, smaakt naar verpulverd eikenhout met azijn. Ik drink dan maar Italiaanse Pinot Grigio in mijn poepsjiek Mondrian Hotel op Sunset Boulevard. Elf dollar voor een glaasje! Geserveerd in een plastieken glas! Daar koop ik verdomme een fles Sancerre voor...

Ik moet er eerlijkheidshalve bij vertellen dat de bediening in de Sky Bar van het hotel goddelijk was. De serveersters worden geselecteerd op een plat buikje dat ze tonen van net onder hun boezempje tot aan de lieve landingsbaan. ,,How are you Rudi? Feeling allright, Rudi?. I am Jane.’’ Ik wou al mijn kamernummer op haar buik schrijven, maar ik hoorde ze net zo lief zijn tegen Fritz uit Oostenrijk en Giuseppe uit Bologna. Op mijn leeftijd mag ik toch een beetje exclusiviteit vragen hé?

Een dag later zat ik op Hollywood Boulevard in ‘Hooters’, en dat is een kroeg waar de serveersters volgens heel andere criteria worden geselecteerd. Minstens een D-cup en een achterwerk om U tegen te zeggen. Daar zitten de echte Amerikanen te geilogen. Het niveau van de kroeg is niet echt hoogstaand, de blonde Pamela vroeg zelfs niet naar mijn naam...

Van lekker eten hebben de Amerikanen ook al niet veel verstand, dus de kilo’s vlogen eraf. Komt daarbij dat ik daar behoorlijk hard moest werken bij tropische temperaturen.

Midden in de nacht belde een jongedame. Ze was het uurverschil van 9 uren vergeten... ,,Sorry papa, maar vergeet niet dat maandag, wanneer je landt op Zaventem, ons mama verjaart hé!’’. Lief van de kleine, om te herinneren aan iets wat ik nooit vergeet. Mijn madam verjaart daags voor Valentijn. Neen, ze krijgt geen twee cadeautjes!

Gisteren kreeg ze mijn afgeslankt en gebronzeerd lichaam cadeau. ,,Schoon lichaam’’, lachte ze gisterenavond bitter, ,,jammer dat het ligt te snurken in de zetel.’’ Waarop ik mister Jetlag de deur uitstuurde, de trap ophuppelde en riep: ,,Hey, beauty. You can find me in room 202 ! Come and get your birthday ànd your Valentine at midnight!’’’’.