Lijfstraf

Hittegolf op de Gentse Feesten, Eddy Wally die een appelflauwte kreeg en een wereldrecord aan korte rokjes en korte topjes,... heerlijk.

Op de Kraanlei ligt een boot, de Barge, waarop het feestelijk cava slurpen is. Het is dààr dat ik onder mijn voeten kreeg van een absolute Westvlaamse schoonheid. ‘Jouw blog wordt nauwelijks verzorgd, je schrijft veel te weinig!’.

Met strenge blik veroordeelde ze mij. Ik mocht alleen weten dat ze Els heet. Hààr wil ik wel eens rondleiden in de stad...

Ze heeft natuurlijk gelijk. Maar deze jongen had het even héél druk, en toerde de voorbije weken met zijn madam door Frankrijk en Spanje.

Ik heb voor u alleen een kaars doen branden in Lourdes.

Onvoorstelbaar hoeveel mensen daar op een mirakel komen wachten. Ik zag jammer genoeg niemand uit een rolstoel opspringen, ik zag geen blinden weer zien of doven weer horen.

Hoewel, ik smeekte op mijn knieën om een klein beetje te vermageren, en wat geschiedde? Ik was 5 kilo mooier toen ik thuiskwam’. Dankuwel moeder Maria !

Mijn dame, van geboorte al een socialistisch heidenkind, relativeert dat wonder. ‘Je hebt in geen drie weken een Porto gedronken, dààrom is je buikje weg!’, meesmuilde ze. En ook zij heeft natuurlijk gelijk.

Vrouwen hebben àltijd gelijk.

Na dik veertien dagen reizen lonkte Gent weer. De Feesten uiteraard en het samenkomen straks, deze woensdagmiddag, van de jongedames, en van Snelle Nelle, Rappe Ramon, Keizer Titus en Ranke Renée.

Opa is in de wolken, met zijn bruingebrand atletenlijf.

De cava staat koel, de cadeautjes uit Spanje zijn verpakt en straks kunnen de Feesten écht beginnen, met vier varkentjes in de tuin.

Lieve Els met de warme ogen, vanaf vandaag schrijf ik weer, al was het om jouw lijfstraf te ontlopen. Hoewel,...