Waar gebeurd (1993)

Spiegelmeisjes in Tokio

Tokio – Ik ben uitgenodigd in de Japanse hoofdstad voor een beurs van Nintendo. Playstation is in opmars, de oorlog der videospelletjes is begonnen. In de metro is het telkens weer zoeken. Niks in het Engels, alleen die onverstaanbare tekens. En eenmaal in de wagon geduwd, blijk ik twee koppen groter dan de massa die met de neus omhoog in mijn neus staat te staren. Natuurlijk jeukt op zo een moment elk stukje van je lijf.

’s Avonds word ik ontvoerd door zakenlui die de stad kennen. “Eerst een kopje thee”, grijnzen ze. Drie verdiepingen hoog stappen we een theesalon binnen. Ik snap de opwinding niet. Er zitten alleen mannen, dat valt me wel op.

Een ontzettende schoonheid komt opnemen. Naveltje bloot, geen beha onder strak bloesje, héél kort rokje. Mijn buurman geeft me een por. Ik volg zijn blik. Hij staart naar de vloer. En dàn valt mijn frank. De hele vloer van dit salon is één grote, blinkende spiegel. Tot mijn verbijstering kijk in naast de tafelpoten recht in het blote kontje van de serveuse. Ik schrik, kijk omhoog, recht in haar donkere ogen. Ze lacht, ze is dit gewoon. “Kopje thee...”, stamel ik. In de vloer zie ik nu ook de blote buikjes van de andere meisjes voorbij zweven. Wanneer Akira mijn thee serveert, doet ze dat langzaam, met de voeten uiteen. Ik kijk beschaamd in de diepte. In haar diepte. Japanse finesse heet dat.

Een uur later drinkt het gezelschap rijstlikeur in een andere bar. De meisje die ons bedienen zijn gewikkeld in papier. Elk een halve keukenrol, schat ik. Mooi, origineel. Vier meisjes blijven aan onze tafel om ons te bedienen. Persoonlijke begeleiding zonder woorden. Bij het volgende rondje krijgen we elk een watersverstuiver, waarmee je thuis de kamerplanten besproeit. Buurman sproeit op het meisje, iedereen doet zijn best. Ik snap het! Het papier wordt nat en vies, en valt in brokjes van de meisjes af. Tot ze poedelnaakt het derde rondje serveren. Ze zijn mooi, en ze zeggen niks. Niemand raakt niemand aan. Iedereen kijkt, iedereen begeert. Bizarre jongens, die Japanners.