Paniek in Sinterklaasland! De Zwarte Pieten zijn in staking, en dat kan de komende dagen voor grote drama’s zorgen. Oorzaak van de sociale heibel ligt diep in de jungle van Zanzibar, waar de Waku Waku-stam al die opdrachten uit Europa grondig beu is. Ik ging even een kijkje nemen, op invitatie van Jean-Pierre Mokunga, syndicaal afgevaardigde van de Pieten van zijn dorp.
Diep in de brousse bereik ik na een barre tocht het huttendorp Waku Waku. Bij de grenspaal staat Jean-Pierre. Hij draagt een slodderjeans en een t-shirt van Bikkembergs. Hij ontvangt me in de familiehut, waar zijn knappe zus op een draagbare Mac zit te chatten met familie in Geneve. Vader en moeder Mokunga zitten in een lederen zetel en kijken televisie.
We gaan een pint drinken in de cafetaria-hut. In de hoek kijkt een groep jongeren naar een plat tv-scherm van Bang en Olufsen. De schotelantenne hangt bovenaan de hoogste boom van het oerwoud. Aan de andere kant lummelen pubermeisjes bij een juke-box. Kleurrijke topjes, naveltje bloot, ophitsende broekjes die hun zwarte kontjes accentueren.
,,We zouden met alle jonge gasten van het dorp naar België en Nederland moeten vertrekken’’, vertelt Jean-Pierre, ,,maar we zijn zo moe! We worden uitgebuit door het rijke Westen, we kunnen niet meer. Echt waar!’’
Terwijl zijn laatste woorden wegsterven in een kokosdrink, galmt uit de twintig luidspekers in het dorp de stem van de burgemeester. ,,Attentie Attentie, over een half uur komt de Deense Stanley’s Route eraan. Maak u klaar allemaal!’’.
Met een meesterlijke routine verbergen de Waku Waku’s hun westerse invloeden. Ik zie grote bananenbladeren voor de tv-schermen komen, de juke-box verdwijnt achter een houtstapel, de pc’s moeten uit, en een grote koffer van slangenleer komt op het middenhet plein te staan. Iedereen kleedt zich uit. Weg Bikkembergs. De mannen binden een peniskoker over hun geslacht en sommigen zetten een grote neusring op. De meisjes vouwen hun kleertjes netjes op, oliën hun borstjes in en wringen een versleten strooien rok over de billen. Sommigen wentelen zich even in het stof van het kippenren, en tien minuten later is er controle op het marktplein. Burgemeester Jean-Luc Madangu schouwt zijn troepen. ,,Jeannet, er hangt nog een MP3-speler tussen je tettekes’’, roept hij boos. Blozend rent het meisje naar de ouderlijke hut.
Even later komen uitgeputte Deense beroemdheden het dorp binnengestrompeld. Ze kijken verbaasd naar zoveel armoede, ontdekken dat er geen vers water is, en dat ze zelf een aapje moeten slachten en braden. De Waku Waku’s kijken zo neerslachtig mogelijk en broebelen maar wat aan tegen de bleke Denen.
Pas ‘s anderendaags vertrekken de drie zangers, de twee omroepsters en de wielrenner weer de brousse in. Ze hebben ruzie, want de zanger heeft een omroepster bepoteld in de schamele hut. ,,Ze had het koud en ik heb haar helemaal warm gewreven’’, mokt Bjorn de zanger.
De Denen zijn weg, de producer komt cash betalen bij de burgemeester en zegt: ,,Goed gewerkt jongens. Tot volgend jaar’’.
Iedereen wil zich weer aankleden, maar uit de luidspekers klinkt een strenge boodschap. ,,Bloot blijven vrienden, straks passeert er een familie Nederlanders van Toast Kannibaal. Ik zoek drie vrijwilligers die het domme dikke dochtertje van die familie een beetje gek willen maken. Ze heet Klaartje. De vader is vegetariër. Die laten we een aapje slachten. Haha’’.
Morrend blijven de mannen met hun hoogst vervelende peniskoker rondlopen. Alleen de meisjes zijn blij, zij gaan spelen in de rivier en fantaseren over die knappe blonde Deense venten.
,,En zo is het alle dagen iets’’, klaagt Jean-Pierre Mokunga, ,,volgende week hebben we de italiaanse Stanley’s Route, de week erna een fotoshoot met ene Tanja Dexters die nog eens bloot in een Vlaams blad wil, en tegen nieuwjaar komen de topmanagers van een Duits bedrijf hier primitief feest vieren, met hun dikke verlepte konten. En dan zouden wij nu nog heen en weer moeten vliegen om Zwarte Piet te gaan spelen in Belgische huizen? Om daar rillend van de kou over die gladde daken te wandelen? Vergeet het! Dat die Sinterklazen het eens zelf leren doen, de racisten. Dat ze eens Witte Pieten uitproberen. Wij doen dit jaar niet mee, tenzij we een bedrijfswagen krijgen. Een jeep om mee naar de hoofdstad te rijden, en een nieuwe gsm. Enfin, we zien wel. Vanavond mail ik met de hoofdsinterklaas. We zien wel wat hij te bieden heeft. Kom, we gaan vlug een pizza van Dokter Oetker eten voor die Hollanders hier zijn, want dan moeten we weer rijst eten met onze handen.’’
Ik weet niet of het ooit nog goed komt...
