Volstrekte rust in den hof. Ik lig er te luieren en naar de felblauwe hemel te staren.
Héél af en toe schuift er een eenzaam, piepklein wolkje voorbij.
Zou dat een scheetje zijn van god-de-vader?
Of een geliefde die vanop een wolkje even komt kijken hoe ik het stel?
Ik zou liever hebben dat ze écht mijn tuintje binnenstappen, mij hard vastpakken en zoenen, en vragen 'Hoe gaat het? Zullen we een feestje vieren?'.
Een mens doet dan maar zijn ogen toe en droomt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten